زمانی که دندان عفونی شود یا به شدت پوسیده شود، می تواند باعث درد شدید شود. داخلی ترین قسمت دندان که به پالپ دندان معروف است، حاوی اعصاب و رگ های خونی است که هنگام عفونت متورم می شوند. اگر دندان را عصب کشی نکنیم، این التهاب می تواند پیشرفت کند و باعث درد شود و به قسمت های دیگر مانند صورت و فک سرایت کند. این درد به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره، خوردن، صحبت کردن و حتی مشکلات خواب تأثیر می گذارد.

یک دندان عفونی که عصب کشی نشده باشد می تواند منجر به تشکیل آبسه شود که اساساً بافتی پر از چرک در ریشه دندان است. آبسه نشانه آن است که عفونت علاوه بر خود دندان به بافت های اطراف نیز سرایت کرده است. این می تواند باعث تورم، قرمزی و درد بیش از حد در ناحیه آسیب دیده شود. علاوه بر این، آبسه می تواند باعث تب، اضطراب و حتی مشکلات باز شدن دندان ها شود. در موارد شدید، عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند و سلامت بدن را تهدید کند.

اگر دندان را عصب کشی نکنیم، عفونت می تواند پیشرفت کند و به طور کامل به ساختار دندان آسیب برساند. این پوسیدگی می تواند تا ریشه دندان پیش رفته و ثبات دندان را تهدید کند. در نتیجه، دندان ممکن است لق شود یا در نهایت بیفتد. از دست دادن دندان طبیعی نه تنها می تواند بر توانایی جویدن و صحبت کردن صحیح تأثیر بگذارد، بلکه می تواند زیبایی چهره و عزت نفس فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

اگر دندان را عصب کشی نکنیم می تواند به دندان های مجاور آسیب برساند و منجر به پوسیدگی و عفونت شود. باکتری ها می توانند به راحتی وارد جریان خون شده و سایر قسمت های بدن را تحت تأثیر قرار دهند. بر اساس تحقیقات، ارتباط قوی بین عفونت دهان و سایر مشکلات بدن مانند بیماری های قلبی عروقی، دیابت و عفونت های تنفسی وجود دارد. بی توجهی به درمان کشیدن دندان نه تنها سلامت دندان های شما را به خطر می اندازد، بلکه خطر مشکلات فیزیکی را نیز افزایش می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عصب کشی دندان در مشهد با ما همراه باشید.

اگر دندان عصب کشی شده پر نشود چه اتفاقی می افتد؟

یکی از مشکلاتی که باید برطرف شود پرکردن دندان عصب کشی شده است. درمان عصب شامل برداشتن بافت آسیب دیده یا عفونی از داخل حفره پالپ دندان و پر کردن آن برای جلوگیری از عفونت بیشتر است. اما پر نکردن دندان بعد از کشیدن عصب یا به تعویق انداختن آن می تواند عواقب بیشتری داشته باشد.

اگر دندان عصب کشی شده پر نشود، در برابر عفونت آسیب پذیر می شود. باکتری ها می توانند دوباره وارد دندان شوند و باعث پوسیدگی یا عفونت بیشتر شوند. این رویدادها می تواند منجر به درد مداوم شود که می تواند بسیار آزاردهنده باشد و بر فعالیت های روزانه مانند خوردن، صحبت کردن یا خوابیدن تأثیر بگذارد. این درد می تواند به نواحی دیگر مانند صورت و فک سرایت کند و رهایی از درد را دشوار کند. بی توجهی به پرکردن دندان می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت و سهولت زندگی تأثیر بگذارد.

پر نکردن دندان عصب‌کشی شده، دندان را ضعیف‌تر و مستعد ترک‌خوردگی و شکستگی می‌کند. برداشتن بافت عفونی یا آسیب دیده در طول روش ریشه زایی می تواند حفره ای در داخل دندان ایجاد کند و ساختار آن را به چالش بکشد. با گذشت زمان، دندان ممکن است در جویدن یا گاز گرفتن مشکل داشته باشد و بعداً ترک بخورد. دندان ترک خورده نه تنها باعث درد می شود، بلکه به درمان های اضافی مانند کشیدن یا روکش نیز نیاز دارد.

اگر دندان را عصب کشی نکنیم چه اتفاقی می افتد؟ در واقع عصب کشی دندان نیست که منجر به تشکیل آبسه دندانی می شود. باکتری ها می توانند وارد حفره دندان شده و باعث گسترش عفونت به بافت های اطراف شوند. این می تواند منجر به تشکیل یک آبسه دردناک شود که متورم و قرمز می شود. آبسه می تواند باعث تب و مشکل در باز کردن دهان شود. در موارد شدید، عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن سرایت کند.

اگر دندان عصب کشی شده پر نشود، پوسیدگی یا عفونت می تواند پیشرفت کند و آسیب های جبران ناپذیری به دندان و ساختار آن وارد کند. این می تواند در نتیجه از دست دادن دندان یا از طریق کشیدن دندان اتفاق بیفتد یا دندان به اندازه ای لق شده باشد که به طور طبیعی بیفتد. از دست دادن دندان طبیعی می تواند عواقب قابل توجهی داشته باشد و بر توانایی فرد در جویدن و صحبت کردن صحیح تأثیر بگذارد. همچنین می تواند بر عزت نفس فرد تأثیر بگذارد.

پر نکردن دندان عصب‌کشی شده نیز می‌تواند روی دندان‌های مجاور تأثیر بگذارد. باکتری های دندان درمان نشده می توانند به دندان های مجاور سرایت کرده و باعث عفونت یا پوسیدگی دندان شوند. این می تواند یک اثر دومینو ایجاد کند و منجر به درمان های بیشتری شود که به از دست دادن دندان ختم می شود. بی توجهی به پرکردن دندان عصب کشی شده نه تنها سلامت دندان آسیب دیده را به خطر می اندازد، بلکه خطر مشکلات سلامتی دندان های مجاور را نیز افزایش می دهد.